Auckland

Po 38 godzinach podrozy znalazlam sie w Auckland. Wszystkie loty przebiegly bez problemow. Szanghaj wcale nie przypadl mi do gustu, choc widzialam go tylko z gory no i z lotniska, na ktorym spedzilam 15 godzin (spiac na lawce i czytajac). Halas i az szaro od smogu... Nie to co Helsinki. Samoloty fajne, ale zarcie jakies takie strasznie sztuczne, czulam sie jakbym konsumowala zapasy na stacji kosmicznej. Auckland fajne, bardzo kolonialne, tropikalny Londyn. Palmy, tropikalne drzewa, cieplo. Noc spedzilam w hostelu, a caly dzien bezskutecznie szukam jakiegos miejsca do przechowania bagazu. Chyba odesle torbe do Polski. Czas mnie goni, powinnam juz jechac na polnoc, a jestem w rosole... Niestety biblioteczny computer nie wykrywa mojego aparatu (stary numer z kablem), wiec na razie nie bedzie zdjec. W sprzyjajacym momencie uzupelnie, a na razie pozdrawiam wszystkich czytelnikow :-)

Edit: wreszcie zdjecia :-)

Balice

Prawie Helsinki

A to juz Cape Reinga z samolotu

Okazalo sie, ze w Auckland spedzilam jeszcze jeden dzien, torbe ostatecznie upchnelam w hostelu YHA, za co musialam slono zaplacic, wiec dalej szukam innej opcji. Wieczorem spotkalam znajomych z lotniska, Patrycje i Marcina i tak wyszlo, ze spedzilam noc w ich hostelowym pokoju na glebie. Nastepnego dnia mielismy razem pojechac na polnoc. Zeby nie tracic czasu postanowilam przejsc odcinek Te Araroa idacy przez miasto, okropnie lalo, ale dalam rade. Tylko widokow nie bylo i bylam strasznie przemoczona (co za rozum zakladac spodnie przeciwdeszczowe kiedy juz dawno jest sie mokrym).

Auckand by night i w dzien

Wyzera :-)

Patrycja, Marcin i ich pokoj, w ktorym goscilam

Te Araroa Auckland...